Terug naar gedichten
Als men niet meer weet dat het lente is
Als men niet meer weet dat het lente is
Dan is er met de natuur, toch iets mis
Men voelt het bloed overal wild doorstromen
Doch men kan en mag nog aan niets komen
Zie de blaadjes afvallen nog zo groen
Niet eens bruingeel als in het herfstseizoen
Eten maar zegt die oude geitenbok
De kippen die zitten nu toch op hok
Geen vogeltje die er buiten nog fluit
Daar waar men binnen zit achter de ruit
Het vorstweer houdt de verliefden tegen
Wachtend op een straaltje zon of regen
Wijl in hun hart de liefde vurig brandt
Houdt het verstand het condoom in de hand
Want wachtend op het mooie lenteweer
Gaat de natuur soms onverwachtst te keer